بیمگ پایگاه جامع اطلاعات ایران
نامهای ایرانی با حرف (ط).
طابحTabeh :اولین فرزند ناحور برادر ابراهیم پیامبر.
طاخک[Taxak] :نوعی درخت کخ میوه اش را طاخک گویند.
طارابTarab : منطقه ای در نزدیکی بخارا.
طارق Tareq :ستاره ی بامداد، کسی که در شب ظاهر می شود.
طارمTarem :منطقه ای بزرگ در کوههای مشرف بر قزوین رو به ناحیه ی دیلم.
طاریTari :آینده، گذرنده.
طافیTafi :طواف کننده.
طالبTaleb :خواهن، جوینده. {طالب لعل و گهر نیست وگرنه خورشید/همچنان در عمل معدن و کان است که بود} (حافظ).
طالش[Talesh] :طایفه ای بزرگ در گیلان، رودخانه ای که به دریاچه ی خزر می ریزد.
طالع[Tale] :طلوع کننده، سرنوشت. {چو کرد اختر فرخ ایرج نگاه /کشف دید طالع خداوند ماه} (شاهنامه فردوسی).
طالوت[Talut] :پادشاهی ایرانی که خداوند داوود پیامبر را وارث ملکش کرد.
طاووسTavus :پرنده ای که پرهای پر نقش و نگار و بسیار زیبا دارد. {طاووس را به نقش و نگاری که هست خلق /تحسین کنند و او خجل از پای زشت خویش} (سعدی).
طاویر[Tavir] :منطقه ای در شهرستان گرگان.
طاها[Taha] :نام سوره ی بیستم قرآن مجید، پاک.
طاهرTaher :پاکیزه، پاک، بی آلایش.
طاهره Tahere :زن پاک، روشن روان.
طبعان[Taban] :نوعی گل که با مهر و علاقه رسیدگی شود.
طبیب[Tabib] :پزشک، حکیم.
طبیس[Tabis] : دریایی پر از آب .
طراوت[Taravat] :شادابی، نشاط ، سرزندگی
طراوه [Tarave] :جامه ی ابریشمی.
طرب[Tarab] :شادی نشاط. {طرب سرای محبت کنون شود معمور/که طاق ابروی یار منش مهندس شد} (حافظ).
طرب آرا[Tarabara] :آراینده ی بزم و شادی.
طرب انگیز[Tarabangiz] :شادی بخش.
طرخان[Tarxan] :فرمتنده، بزرگوار. {به طرخان چنین گفت کای سرفراز/برو تیز با لشکر رزمساز}{ببردند سیصد شتر سرخ موی /طرایف بسی بود چینی به روی} (شاهنامه فردوسی).
طرفه[Torfe] :شگفت‌انگیز.
طره [Tore] :کرانه، موی پیشانی،. {شوریده تر از طره ی آشفته ی حبیب/سوزنده تر ز سوز دل عاشقانه ام} (انوار).
طلاTala :زر، فلز زرد رنگ که قابلیت چکش خواری دارد و فساد ناپذیر است. {وجود مردم دانا به سان زر طلاست / که هر کجا رود قدر و قیمتش دانند} (سعدی).
طلاوه [Talave] خوشی، شادمانی، شادی
طلایه [Talaye] :جلودار، پیش قراول. {نه روزش طلایه نه شب پاسبان /سپاه است همچون رمه بی نشان} (شاهنامه فردوسی).
طلب[Talab] :خواستن، جستن. {سالها دل طلب جام جم از ما می کرد /آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد}(حافظ).
طلعتTalat :رخسار، چهره.
طلوعTolu :برآمدن آفتاب. {خورشید می ز مشرق ساغر طلوع کرد/گر برگ عیش می طلبی ترک خواب کن} (حافظ).
طلیا[Taliya] :نوعی صدف.
طلیعه[Talie] :مقدمه، طلایه، پیش قراول، آغاز پیدایش چیزی.
طمار[Tamar] :جای بلند.
طمرا[Tamra] :بید انجیر، کرچک.
طموح[Tamuh] :نظر بلندی.
طناز[Tannaz] :شوخ، جذاب. {ربود از کف دلم را دلبر طناز مهرویی/نگار شوخ چشمی گلعذار عنبرین مویی} (انوری).
طنین[Tanin] :بازتاب صدا.
طواره [Tavare] :فراوانی، نعمت.
طوبیTuba :شادی، سعادت، درختی در بهشت، پاک و پاکیزه.
طوطی[Tuti] :پرنده ای با منقار بلند و بالهای رنگین و زیبا که گونه ای از آن ناطق است. {تا توانن دلت به دست آرم /ور بیازاریم نیازارم} {ور چو طوطی شکر بود خورشت/جان شیرین فدای پرورشت} (سعدی).
طوطیانوش[Tutiyanush] :دبیر اسکندر مقدونی.
طوفان[Tufan] :توفان، بادی شدید همراه با رگبار های باران.
طهماسب[Tahmasb] :تهماسب، قوی.
طهمورث[Tahmures] :تهمورث، نیرومند، پهلوان.
طهورTahur :بسیار پاک.
طیان[Tiyan] :یاسمن صحرایی.
طیبTayyeb :پاک، خوب، نیکو.
طیبه Tayyebe : زن پاک و منزه.
طلیسان[Talisan] :نوعی ردا. {طامات و شطح در ره آهنگ چنگ نه /تسبیح و طلیسان به می و میگسار بخش} (حافظ).
طینت[Tinat] :باطن، درون، خلقت، طبیعت.
طینوشTinush :تینوش، نوش جان. {چنان دان که طینوش فرزند من /کم اندیشه از دانش و پند من} (شاهنامه فردوسی).
