نامهای ایرانی با حرف (ل).
لادن [Ladan] :گیاهی از تیره ی شمعدانیها که رنگهای مختلفی دارد. {به لادن مرا دیده ای روز جنگ/به آورد با تیغ هندی به چنگ} (شاهنامه فردوسی).
لاریسا[Larisa] :شهری باستانی در بین النهرین.
لاله[Lale] :از گلها، نوعی چراغ پایه دار که حبابی به شکل گل لاله دارد.{چرا چون لاله خونین دل نباشم/که با ما نرگس او سرگردان کرد} (حافظ).
لاله بخت[Lalebaxt] :کنایه از کوتاهی عمر.
لاله چهر [Lalechehr] :زیبا.
لاله دخت[Laledoxt] :دختر زیبا، دختری چون لاله زیبا و دوستداشتنی.
لاله رخ [Lalerux] :زیبا رخ.
لاله رخسار[Laleroxsar] :لاله چهر، زیبا رو.
لامعه Lamee :روشن، هویدا، درخشان.
لاوانLavan :جوان.
لاله گون[Lalegon] :مانند گل لاله، کسی که چون لاله زیباست.
لبخند[Labxand] :تبسم، شکر خند.
لطیف Latif :مهربان، ارام.
لعل[La’l] :سنگی قیمتی و سرخ رنگ که در جواهر سازی بکار می رود، مانند لعل بدخشان. {گر سنگ همه لعل بدخشان بودی /پس قیمت لعل و سنگ یکسان بودی} (سعدی).
لعیاLa’ya :زیبا.
لقمانLoqman :شخصیتی افسانه ای متعلق به دوره ی پیش از اسلام.
لوسینهLusine : از نامهای قدیم.
لوارLavar :بادی که تنوره کشان در تابستانهای زابل می وزد.
لیالیLayali :شبها.
لیداLida :خانم، بانو، برگرفته از نام کشور قدیمی لیدیا.
لیزاLiza :انسانی که در پیشگاه خدا نیکو صفت است.
لیزانLizan :وارد، کاردان.
لیسا[Lisa] :منطقه ای نزدیک قزوین.
لیشام[Lisham] :لیشام دیلمی در سده ی سوم هجری قمری.
لیکوLiku :ترانه ی عاشقانه.
لیلا[Leyla] :شب بلند، ابتدای تاثیر شراب و مستی، دختذ حباب کعبی که قیس یا مچنون اورا دید و عاشقش شد.
لی لا[Lila] :لیلا، شب بلند.
لیلی[Leyli] :لیلا.
لی لی [Lili] :لیلا.
لیلیا[Liliya] :ناب، بی آلایش.
لیندا[Linda] :نیکو، دلفریب.