نام های ایرانی با حرف چ

۰۹۱۹۴۹۵۴۶۵۱ شماره پشتیبانی ( ۲۴ ساعته )

---

 

چام[Cham] :ناز و عشوه،.

چاکان[Chakan]:نام منطقه ای در نزدیکی لاهیجان.

چالاک[Chalak] :چابک و زیرک.

چالی[Chali] :پرنده ای شبیه گنجشک.

چامه[Chame] :شعر، نوعی شعر که با آواز خوانده می شود.{یکی چامه گو و دگر چنگ زن/یکی پای کوبد شکن بر شکن} (سنایی).

چاوکChavak :چکاوک، پرنده ای خوش آواز که تاج کوچکی بر سر دارد، آهنگی از موسیقی ایران.

چاووشChavush :پیشرو لشکر، پیشرو قافله که آواز می خواند. {ای چاووش سپیده دم تو هم خادم سپاه/خورشید روم پرور و ماه حبش نگاه} (خاقانی).

چاوه [Chave]: دوستداشتنی، گرامی.

چابک[Chabok] :تند و تیز، زرنگ. {نه چابک شد این چابکی تاختن/کمندی به کوهی در انداختن}(نظامی گنجوی).

چشمه[‌Cheshme] :جایی که آب از زمین بیرون می آید.

چکاد[Chakad] :قله ی کوه، مویی که از بالای پیشانی تا روی صورت ریخته می شود. {شب و روز غرقه در احسان اویم/که تاجی است احسان او بر چکادم}(سنایی).

چکامه[Chakame] :قصیده، شعر.

چکاو[Chakav] :مرغ آواز خوان.{بدانسان که شاهین رباید چکاو/ربود آن گرانمایه تاج تژاو} (شاهنامه فردوسی).

چکاوک[Chakavak] : نام پرنده ای خوش آواز که تاج کوچکی روی سر دارد. آهنگی از موسیقی ایران.

چمان [Chaman]:با ناز حرکت کردن، خرامان، پیاله ی شراب. {گلعذاری ز گلستان جهان مارا بس/زین چمن سایه ی آن سرو چمان مارا بس} (حافظ).

چلچله[Chelchle] :پرستو.

چلیپا[Chelipa] :(آرامی) صلیب.

چمانه [Chamane] :چمان، با ناز حرکت کردن.

چمن[Chaman] :گیاهی است سبز و علفی که هم خود رو است هم پرورشی.

چمن آرا[Chamanara] :آراینده ی چمن، سبزه و خرمی، کسی که عامل آراستگی سبزه و چمن است. {جان فدای دهنش باد که در باغ نظر/چمن آرای جهان خوش تر ازین غنچه نیست}(حافظ).

چمن چهر [Chamncher] :کسی که چهره ای سبزگون چون چمن دارد.

چنگیز[‌Changiz] :نیرومند، پابرجا، استوار.

چنور Chenur :نام گلی خوشبو که در بهار می روید.

چوپیChopi :کسی که در ابتدای رقص کردی قرار دارد و به نوعی رهبری آن را بر عهده دارد.

چهر انگیز[Chehrangiz] :کسی که رخ می نمایاند. {بدین چهره انگیز گوهر چهار/بدین هفت رخشنده و هفت تار}(شاهنامه فردوسی).

چهرزاد[Chehrzad] :لقب هما دختر بهمن.

چهراب [Chehrab] :کسی که چهره ای زلال و روسن چون آب دارد.

چهربرزین[Cherbarzin] :گوهر با ارزش، اصل و نسب دار، نژاد نیک.

چهره‌[Chehre] :صورت، سیما.

چیاChiya:کوهستان مرتفع، کوه.

چیاکوChiyako :کوه کوچک.

چیترا[Chitra] :چهره، نژاد.

چیچکChichak :گل.

چیردل[Chirdel] :پردل، دلیر، جسور، بیباک.

چیستا[Chista] : دانش، دانایی، بینایی، جوانتریت دختر اشو زرتشت.

چیستی[Chisti] :دانش، آگاهی.

چیکا[Chika] :نوعی پرنده.

چیکان[Chikan] :منطقه ای در شهرستان فریدن در اصفهان.

چیلان[Chilan] :درخت عناب.

چیلانه[Chilane] :چیلان، درخت عناب.

چیمنChiman :سبزه، طبیعت.

چیمه[Chime] :منطقه ای در شهرستان نطنز.